Txikia nintzenean gabonak beste zentzu bat zuten. Asko pozten nintzen klaseko azken eguna gabonetako oporrak hartu baino lehen heltzen zenean. Olentzero etortzen zen eta beti bezala bageneukan dantza bat prestatuta. Dantzatzen genuen, abezten genuen… zoragarri pasatzen genuen nire ikastolakoak, irakasleak eta denok. Olentzerok ekarritako opariekin jolasten ginen jolastoki orduan. Ematen zuten txokolate eta opiltxoak onenak ziren:gozoak, zaporetsuak eta beroa barrutik oso ondo zentinarazten duena. Jantokira joan ginen eta ni dena jaten nuen dena gustatzen zaidalako. Gero, lagunekin komentatzen nuen zein ondo pasatu nuen eta a ze nolako farreak entzuten genituen. Klasera itzultzean, hiru pikota ematen zizkiguten bakoitzari. Ni bat amari gordetzen nion, beste bat aitari eta bestea noski jaten nuen. Irakasleak galdetzen zigun non, nola, norekin pasatuko genituen gabonak. Azkenean, etxera joan baino lehen irakasleak gabon onak opatzen zizkigun.
Gabon gaua beti pasatu dut Sopelanan. Sopelanan lehengusuen etxea dago. Lehenengo, herriko plazara joaten ginen, Olentzerori zer nahi dugun esaten genien eta plaza erdian su handi bat egiten zuten. Horra botatzen genuen erosten zizkiguten egur zatiak. Legenda dionez, Olentzerori opariak eskatu eta gero botatzen baduzu egur zatia eskatu duzuna ekarriko dizu. Lehegusuen etxera joaten ginen eta azkenean izeba Idoia ikusten genuen. Afaldu baino lehen, nire lehenguak eta hirurok pelikula bat ikusten genuen edo pasaden urteko jostailu eta jokoekin jolasten ginen. Bitartean Saioa lehengusina bere logelan ordenagailuarekin edo bere ``surfero profesionalarekin´´ telefonoz hitz egiten zuen. Nire lehengusuak eta ni familiako denoi bromak gastatzen genien. Saioaren logelako atera heltzean edalontzi batekin entzuten hasi ginen:``txurri´´, ``pichoncito´´, ``cari´´… Eta azkenean entzuten zen:``Maite zaitut. Bihar ikusten gara. Agur maitea´´. Entzuten amaitzen genuenez joaten ginen entzundakoa idaztera eta konprobatzen genuen ia urte guztietakoa zen.
Eta orduan, afaltzeko ordua zela konturatzen ginen. Korrika joaten ginen gose handia genuelako. Ze polita dena, ze koloretsu! Dena oso korrika jaten hasi ginen, baina hoberena nire lehengusina egidako arrain bolobanak ziren eta postrerako ekartzen duten txokolate eta marrubizko tarta da! Tarta amaitu ostean, beste pelikula bat ikusten dugu ohera joan arte. Orduan aita, aitite eta amama Areetara joaten dira lo egitera. Lehengusuak beraien logeletara joaten dira. Ni urte guztietan bezala nire lehengusuen logelan lo egiten dut eta Saioak bere logelan bakarrik lo egiten du. Gau osoan pentsatzen eta amesten pasatzen dut Olentzerok ekarriko opariekin. Beti kostatzen zait pixka bat lo egitea. Aitorrek beti esaten dit hitz egiten geratu behar garela ez loarazteko eta beti esaten diot lo egin behar dugula, baina azkenean beti geratzen gara gau osoa hitz egiten deskantzu gabe. Elkarri gauzak kontatzen diogu eta gero linterna pizten dugu liburu bat irakurtzeko. Erlojuari begira egoten gara eta gero eta pozago gaude gero eta gutxiago geratzen delako opariak ikusteko. Elkarri galdetzen diogu zer eskatu dugun, baina egur zatia bota dugunez ez gara keskatzen ekarriko badun ala ez Olentzerok.
8:00 heltzean Xabi eta Saioa esnatzen genituen eta denok korrika joaten ginen egogelara. Zenbat opari, ze politak ziren! Munduko umerik zoriontsuenak sentizen ginen. Ostean, gosaltzera joan ginen izeba ordurako esna zegoelako. Txokolate bero eta gozo bat gosaltzen genuen kroasanak eta ``sobaoak´´. Tazoia hutsik zegoenean joko eta jostailuekin jolasten ginen. 11:00etan aita, aitite eta amama Areetako jostailuekin etortzen ziren. Zabaltzen genituen, baina hoberenak Sopelako opariak ziren, beti bezala. Orduan, Quique eta Merche heltzen ziren lehengusuen beste aitona-amonak. Beraiek lehengusuentzako opariak ekartzen zituzten. Goiz osoa jolasten pasatzen genuen. Jateko ordua heltzen zen. Denok mahaia ikustean harritzen ginen. Ze gozoa! Jan ostean beste pelikula bat ikusten genuen. 20:00etan etxera joaten ginen aita, aitite, amama eta laurok. Pena ematen zidan joatea.
Gau hau politena zen niretzako mahatsak oso gozoak zirelako. ``La 1´´ ikusten geratu ginen. Lehenengo mahaia prestatzen genuen. Dena oso gozo zegoen, zerua ematen zuen niretzat! Mahaia bedenkatzen genuen jan aurretik. Nire amaren familiarekin jaten nuen urte berrian. Azken finean, azken gaua zen. Beti pasatzen nuen oso ondo. Mahatsak hartu aurretik pepitak kentzen nien. Bat-batean ordua heltzen zen:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 eta 12. Bazen urte berria! Ze poza, ze zoriontsu sentitzen nintzen! Lehengo ama muxukatzen nuen. Gero familiako besteei.
Alazne
No hay comentarios:
Publicar un comentario